علی ربیعی را شاید به گریه در اوقات سخت و حساس می شناسیم. از گریه برای کشته شدگان معدن بورث تا ملوانان مفقود الاثر سانچی. حالا حاشا کردن و خود را بیراهه زدن نیز به کارکردهای جناب سخنگو اضافه شده است و در روز روشن آدرس غلط به افکار عمومی می دهد و در یادداشت خود در یک مظلوم نمایی از شلاق خوردن کارگر ...