من سعی کردم در جاده ی شخصی خودم با آرامش حرکت کنم و اسیر اتوبان شهرت و محبوبیت نشوم. خدا را هم شکر که نه جلد مجله ها برایم مهم بوده نه نشستن کنار سفره ی هفت سین، کار و عشقم بازیگری و ادبیات است. در این جاده ی شخصی هم بیل و فرغون دست خودم است و هر چند متر، آسفالت می ریزم و صاف می کنم و جلو می روم.